چالش
بخشی از وبلاگ که در آن سوالاتی مطرح می شود و گاها خود نویسنده پاسخ می دهد و اگر پاسخ را نداند ، پاسخ را از خواننده طلب میکند.
در مواردی شاید پاسخ نویسنده کاملا جامع نباشد و در حد فرضیه ای بیش باشد.
اما هدف اصلی این بخش ایجاد سوال در ذهن و علم افزایی است. در حقیقت هدف به چالش کشیدن بعضی مسائل نظیر فرهنگ ها و موارد مختلف است.
فی المثل مقصود نابود کردن یک فرهنگ نیست بلکه بررسی آن و علتیابی بوجود آمدن آن است و سپس نتیجه گیری در اینکه با این شرایط امروزی این فرهنگ باید تغییر کند یا از بین برود.
یکی از چالش های مهم که همواره در زندگی بشر جریان داشته و دارد بحث باور به وجودی والا و عظیم است که در ادیان و فرهنگ های گوناگون اسامی مختلفی به خود گرفته است.
در زرتشت اهورامزدا، در مسیحیت پدر پسر و روح القدس، در یهودیت یهو، در اسلام الله، در ادیان هند اسامی گوناگونی برای خدایان و الهگان در نظر گرفته میشود که خالق اصلی جهان را برهما میدانند و... این قصه سر دراز دارد.
نقطه مشترک در همه این حس نیاز به خالق است، توجه داشته باشید انسان هنگامی که به خدا باور دارد امید بیشتری دارد باور های بیشتری دارد معجزه های بیشتری از او رخ می دهد هر چند منکر اشتباهات و توهمات برخی مذاهب و ادیان نمی شوم ولی مسئله اصلی این است که باور داشتن به خدا مفید تر از باور نداشتن به آن است.
چرا که وقتی شما باور به خدا داشته باشید بلاخره به زندگی پس از مرگ نیز اعتقاد پیدا میکنید امید از همینجا کلید می خورد.
اگر قرار باشد بین باور نداشتن به خدا و باور داشتن به خدا یکی را انتخاب کرد؛ انتخاب باور داشتن به خدا عقلانی تر است چرا که اگر خدایی باشد و تو به او باور داشته باشی و تا حدودی طبق دستور او عمل کرده باشی نزد او در نهایت مقبول خواهی شد ولی اگر هم خدایی نباشد تو ضرری آنچنانی نکرده ای بللکه تنها با باوری کاذب زندگی کردی.
ادامه دارد....
هر آنچه ساختم خراب شد
در اندک زمانی که
به چشم هم نمی آید
چقدر زمان برد تا بسازمش
قسمتی از تاریخ زندگی
چقدر وقت میگذاری
تا خیر کنی؟
و چگونه با یک گناه
همه چیز نابود می گردد
چگونه ایمان می آوری
با یک ندای غلط
همه چیز تغییر میکند
چگونه پولس از کشتن مسیحیان
به مسیحیت رسید؟
چگونه مسیحیت تحریف شد؟
چگونه فرقه های عجیب
از دل اسلام خارج شد؟
چگونه جهان ما اینگونه شد؟
همه اش کار ما بود
همه اش خواست ما بود
همه را ما ساخته ایم
ما خراب کرده ایم
ما اشتباه کرده ایم
همه چیز مثل یکم چشم برهم زدن خراب شد
این خواست ما ابتدای آن آفرینش نبود
این آن نبود که ما برایش خلق شدیم
والا ترین هدف آفرینش نبوده است
رشد و نمو بشیریت نبوده است
خراب کرده ایم
آنچه او ساخته است
کوه و دشت و جنگل ها
رود و دریا و اقیانوس ها
همه را او ساخت با چه تکامل و ظرافتی
آن وقت ما در کسری از ثانیه خراب شان کرده ایم.
گفتند: آنچه هستی مباش!
گفتم: پس که باشم عیسی باشم یا موسی؟
شاید هم سامری یا یهودای کنعانی؟
پس که باشم!
تا کجا باید درد آنچه هستم را باخود حمل کنم؟
تفاوت هایم مگر مرا چقدر از دیگران متمایز کرده
و مگر این تفاوت ها بد است؟
عیب ها یا زیبایی های من مگر چه عیبی دارند
که از بودنش اینگونه گلایه می کنید
مگر آسمان تاریک من با کسی کاری دارد
که هر کس می رسد می خواهد نورانی اش کند
می گویند: آنچه هستی مباش!
پس چه باشم؟ خورشید باشم یا ماه؟
من یک انسانم؛ با تمام فضائل و کراماتم
و یا با تمام رذایل و پستی هایم
خوب می دانم فضیلت چیست
اما رذیلت را نمی شناسم
مگر این دنیا و آدم هایش از من چه دیده اند؟!
من که هنوز کاری نکرده ام که مستحق چنین جزایی باشم؟!
هنوز جوابی برای سوالم نیست، من که باشم؟
مگر خدا ما را آفرید که همه عین هم باشیم؟
اگر می خواست ما همه علی و فاطمه شویم، چرا ما را عین آن ها خلق نکرد؟
شاید خدا هم می خواد ما خودمان باشیم.
می گویند آنچه هستی نباش! پس من که باشم؟!
7/8/95
شاید خدا میخواهد ما فاطمه ها
علی ها
حسین های زمانه خودمان باشیم
نه عینا مثل آنها بلکه مصداقا
شاید خدا می خواهد ما
فاطمه ها و علی هایی به سبک خودمان باشیم
شاید
من هنوز هم نمیدانم.
ضمیمه 28/1/99
بعد از تماشای مستند راز این متن به ذهنم آمد.
اصل ها:
1- خدا منبع خیر محض می باشد.
سوال: پس شر از کجا آمد؟
خدا سبب شر است یا نه؟
خدا به طور مستقیم آفریننده شر است یا نه؟
2-خیر بیش از شر است.
3-باور و تفکرات ذهنی یا فرکانس های مغزی اثرات عجیبی دارند.
4- همه چیز در جهان باقی می ماند.
5- همه چیز بر اصل انرژی پا برجاست یعنی ما دائما در حال تولید انرژی و تغییر آن هستیم و قانون پایستگی انرژی .
سوال: اما کدام انرژی؟؟
آیا ماورای ماده نیز از قانون پایستگی انرژی پیروی میکند؟
آیا متافیزیک از قوانین فیزیک پیروی میکند؟
تحلیل: خدا یک اصل اول و نخستین در جهان هستی است و انرژی کل متافیزیک و فیزیک.
در متافیزیک مستقیما و در فیزیک به واسطه عقول.
چالش: اگر دنیا سراسر خیر بود آیا خیر به این معنای کنونی معنایی داشت یا لذتی داشت؟ حس خوب و بد چگونه تعریف می شد اگر خیر و شر باهم نبودند؟
شاید شر به واسطه پستی ماده بوجود آمده است! چگونه؟ فرضیه بسیار است اما حقیقت یکی است. اما چرا ماده پست قلمداد شده؟؟؟
با این اساس که خدا خیر محض است پس خیر باید بیش از شر باشد . پس امید به سعادت و رستکاری خیلی بیش از نا امیدی و دست و پا زدن در بدبختی باید باشد. پس برای حرکت از شر به خیر و یا از خیر به خیر تر و درجات نزدیک تر به خدا قاعداتا باید راه و امید وجود داشته باشد.
چرا می گویید باور و فرکانس های ذهنی تاثیرات عجیبی دارند؟
دلایل بسیار است . یکی بر اساس مستند راز و یکی دیگر در ادیاین مختلف شاهد معجزاتی هستیم که جز از طریق باور نمی توان آن را تفسیر کرد وقتی یک هندو از گوساله ، طلب چیزی می کند و آن را بدست می آورد به خاطر ارسال فرکانس در کائنات و باور متافیزک اوست و این گونه ایمان او منجر به معجزه می شود . پس ذهن ، روح و عقل خیلی قوی تر از یک دست و پای قدرتمند بی فکراند.
همه چیز در جهان باقی می ماند مثال ساده آن صوت است یعنی امواج صوتی هرگز نابود نمی شوند فقط از دایره شنوایی ما خارج می شوند. برای سایر انرژی ها نیز چه از نظر صوتی و چه از نظر اتمی ، انرژی و پیامد های آن تا ابد در جهان باقی می ماند ولی انسان هنوز راهی برای دست یابی به این تاریخچه عظیم پیدا نکرده است.
یک متن بی سر و ته ، برای فعال کردن ذهن هایتان.
Smile
#اصل#ایمان#باور#خدا#راز
#معجزه#انرژی#فیزیک#متافیزیک
#جهان#خیر#شر#خالق
.: Weblog Themes By Pichak :.
